De klok roept iedere zondagmorgen de mensen op om naar Blijdenstein te komen. Voor dat de kerkdienst begint, luisteren de mensen in de kerk naar de klanken van de klok totdat deze is uitgeluid.

Ook bij een begrafenis wordt tijdens de gang naar het kerkhof de klok geluid en bij de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei.

In 2007 publiceerde de Stichting Historie Ruinerwold in “Ons Ruinerwold”, jaargang 23, nr. 1, een artikel over de torenklok van Blijdenstein, geschreven door Tetsje Zijlstra. Zij is koster van onze kerk.

Als bronnen werden gebruikt:
“De klok in de toren van de kerk van Blijdenstein Ruinerwold, rondgang door het verleden”. Eindred. J.R. Westerhuis, 1991
www.groningerkerken.nl
www.klokkenluiders.nl
www.carillon-museum.nl
 

De torenklok van Blijdenstein

In de tweede helft van de 19e eeuw besteedde de kerkenraad van de hervormde gemeente van Ruinerwold veel aandacht aan het interieur van het kerkgebouw. Er kwam een kachel, een orgel en een luidklok in de toren.

Of er veel eerder ook al een klok in de kerk van Blijdenstein heeft gehangen is niet duidelijk. Er is een verhaal van een klokkenroof door Bommen Berend in 1672, waarbij twee klepels zijn achtergebleven die later helaas zoek zijn geraakt. Prachtig natuurlijk maar niet erg geloofwaardig.

De klok die er nu hangt, is in 1875 gekocht in Noordwolde (Frl.). Zij viert dit jaar haar 500e geboortedag, want zij is in 1506 gegoten door Geert van Wou. Dit is te lezen op de buitenrand aan de bovenkant van de klok. De tekst is mooi over de hele rand verdeeld.

Wat betekent: Jezus Maria Johannes. Gerhardus van Wou heeft mij gemaakt in het jaar onzes Heren 1506.

Deze klok heeft een doorsnee van 102 centimeter en weegt ongeveer 650 kg. Hij hangt 16 meter boven de grond en werkt met een luiwiel, zoals op het schema te zien is.

Geert van Wou, ook bekend onder namen als Gerard, Gherhardus, Gherhardus de Wou, is waarschijnlijk rond 1450 in Nijmegen geboren en in 1527 in Kampen, gestorven.
Hij wordt beschouwd als de belangrijkste klokkengieter die Nederland gekend heeft en zelfs als de grootste klokkengieter van West-Europa. Over zijn leven zijn veel dingen niet met zekerheid te zeggen.

Des te meer is er over zijn werk bekend, omdat klokken en kerkarchieven bewaard zijn gebleven. Hij is in Den Bosch begonnen als klokkengieter, natuurlijk na een lange leertijd, en verhuist in 1480 naar Kampen, omdat hij de opdracht heeft gekregen een klok te gieten voor de Buitenkerk.

Klokken werden meestal ter plaatse gegoten, want het vervoer van zulke grote, zware voorwerpen gaf toen veel problemen.

Behalve deze opdracht waren er nog andere redenen om zich in Kampen te vestigen. Het was een goede uitvalbasis, want op dat moment was er geen concurrentie in Overijssel, Friesland, Drenthe, Groningen en Noord-Duitsland. Omdat Kampen een Hanzestad was, konden er gemakkelijker contacten met buitenlandse steden gelegd worden.

Ook politieke omstandigheden droegen bij tot deze keus. Van de schermutselingen tussen de hertog van Gelre en de Bourgondiërs, die voor veel onrust zorgden, had hij in Kampen geen last.

Vanuit Kampen heeft Geert van Wou ontzettend veel klokken gegoten vooral voor bovengenoemde streken en een aantal daarvan hangen ook nog hier in de buurt, zoals in Havelte, Kampen, Ruinen en Zwolle (de Peperbus) en op Blijdenstein. Een identieke klok als die van Blijdenstein hangt in de Domtoren in Utrecht.